Τα υπαίθρια σχολεία ήταν ειδικά κατασκευασμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα για παιδιά, τα οποία σχεδιάστηκαν για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εκτεταμένης έξαρσης της φυματίωσης που συνέβη την περίοδο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τα σχολεία χτίστηκαν με βάση την ιδέα ότι ο καθαρός αέρας, ο καλός αερισμός και η έκθεση στο εξωτερικό συνέβαλαν στη βελτίωση της υγείας. Διεξήχθησαν μαθήματα στο δάσος για να προσφέρουν υπαίθρια θεραπεία σε νεαρούς κατοίκους των πόλεων με προφυματίωση. Το πείραμα, που διεξήχθη από τα Διεθνή Συνέδρια Υγιεινής, επιχειρήθηκε αμέσως σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Τα σχολεία ονομάζονταν «σχολεία του δάσους» ή «υπαίθρια σχολεία». Συχνά ήταν απομακρυσμένα από τις πόλεις, στήνονταν σε σκηνές, προκατασκευασμένους στρατώνες ή ανακαινισμένες κατασκευές και λειτουργούσαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.