Στο παρόν άρθρο, δε θα μπω στη διαδικασία ανάλυσης του Γενικού Δείκτη. Δεν θα αναλύσω τον τραπεζικό δείκτη ούτε αν αποτιμάται ορθά ή μη. Γενικά δε θα ασχοληθώ καθόλου με τις επενδύσεις από τη μικρή οπτική γωνία του μεμονομένου επενδυτή. Αυτό το έχουμε κάνει σε άλλες αναλύσεις μας και πιθανότατα θα επανέλθω όταν κρίνω ότι η Ελλάδα έχει περάσει την καταιγίδα και ότι θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε και με το χρηματιστήριο.
Το άρθρο αυτό, είναι μια προσπάθεια να αναλύσω το χρηματιστήριο από την ευρύτερη οπτική του γωνία. Από την πλευρά της προσέλκυσης επενδύσεων, από την πλευρά του ρόλου που έχει στην ελληνική οικονομία και από την πλευρά που το χρηματιστήριο επιτελεί δυο πολύ σημαντικές, κατά τη γνώμη μου, λειτουργίες: πρώτον, παρέχει κεφάλαια στις επιχειρήσεις και με αυτό τον τρόπο βοηθά στην δημιουργία ανάπτυξης και θέσεων εργασίας και δεύτερον αποτελεί μια σταθερή πύλη εισροής νέων κεφαλαίων στη χώρα μας.
Το δεύτερο το θεωρώ πολύ σημαντικό και θα φέρω ως παράδειγμα την Κύπρο. Η Κύπρος κατάφερε να αναβιώσει την οικονομική της δραστηριότητα και να βγει από το μνημόνιο για ένα πολύ βασικό λόγο. Γιατί είχε εξασφαλισμένη εισροή επενδυτικών κεφαλαίων. Όχι από το χρηματιστήριο όμως, αλλά από την πραγματική οικονομία. Η Κύπρος, αποτελεί ένα δελεαστικότατο χρηματοοικονομικό hub, στο οποίο επενδύουν συνεχώς εταιρίες από όλο το χρηματοοικονομικό φάσμα, υπάρχουν μεγαλεπίβολα κατασκευαστικά projects που απευθύνονται σε βαθιές τσέπες, υπάρχουν τεράστιες δικηγορικές εταιρίες. Όλα αυτά, έχουν δημιουργήσει μια σταθερή ροή κεφαλαίων αραβικών, ισραηλινών, βρετανικών, ρωσικών και άλλων συμφερόντων.
Δυστυχώς, η ελληνική οικονομία, δεν είχε ποτέ μια σταθερή ροή επενδυτικών κεφαλαίων και είναι πολύ δύσκολο να τη δημιουργήσει υπό αυτές τις συνθήκες. Μπορεί όμως να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό το χρηματιστήριο και να ακολουθήσει τα βήματα πολλών άλλων χωρών που μετέτρεψαν τα χρηματιστήριά τους σε πόλο έλξης κεφαλαίων και αυτό με τη σειρά του δημιούργησε σε σταθερή πύλη συνεχόμενης ροής επενδυτικών κεφαλαίων.
Για την κατάντια του Ελληνικού Χρηματιστηρίου δεν οφείλεται μόνο η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας. Το ελληνικό χρηματιστήριο ποτέ δεν αντικατόπτρισε το υγιές κομμάτι τις ελληνικής επιχειρηματικότητας, στο σύνολό της. Το ελληνικό χρηματιστήριο μεγαλούργησε σε μια εποχή όπου το χρήμα ήταν άφθονο και δινόταν χωρίς εγγυήσεις. Σε μια εποχή όπου το lobbying και τα παπαγαλάκια οργίαζαν. Σε μια εποχή όπου την αποτίμηση στο χρηματιστήριο την έκρινε το budget στο marketing.
Όταν τα πράγματα με την οικονομική κρίση δυσκόλεψαν, διαφάνηκε ποιοι πραγματικά είχαν ικανότητες management και ποιες εταιρίες είχαν τις βάσεις να συνεχίσουν να είναι κερδοφόρες. Αυτές οι εταιρίες συνεχίζουν να αποτελούν και το βασικό πυλώνα του ελληνικού χρηματιστηρίου.
Το ελληνικό χρηματιστήριο θα πρέπει να στοχεύσει σε όλο το φάσμα των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν τα φόντα να προσελκύσουν κεφάλαια γιατί είναι εξωστρεφείς, επιτυχημένες, κερδοφόρες, έχουν πλάνο και είναι γενικότερα υγιείς. Δε νοείται χρηματιστήριο το οποίο να μην έχει ούτε μια εταιρία του πρωτεγενούς τομέα. Να μην υπάρχει καμία εταιρία που να ασχολείται με τις εξαγωγές. Μια εταιρία που να ασχολείται με τις μεταφορές (ευρύτερα). Μια χώρα με παράδοση στον τουρισμό και δεν υπάρχουν αλυσίδες ξενοδοχείων στο χρηματιστήριο ή ακόμα και μεμονωμένα συγκροτήματα, ή επιχειρήσεις γύρω από το χώρα αυτό. Γεωργικοί συνεταιρισμοί.
Πολλοί θα πουν, «εντάξει δεν έχουμε και καμία Microsoft»... δεν πειράζει. Το χρηματιστήριο «προωθεί» αυτό που έχει η χώρα. Και η Ελλάδα έχει πολλές επιχειρήσεις κερδοφόρες και με όραμα. Ακόμα και από τον πολύ ανταγωνιστικό χώρο της τεχνολογίας. Οι γνωρίζοντες ξέρουν τι διαμάντια έχει η χώρα και σε ποιες χώρες εξάγουν τεχνολογία.
Άφησα για το τέλος τις startups. Δε νοείται να μην υπάρχει χώρος για εισαγωγή των startups εταιριών. Είναι η νέα παγκόσμια τάση. Είναι νέες εταιρίες που δημιουργούνται κυρίως από νέους ανθρώπους και που έχουν κάτι καινοτόμο. Και σε αυτό η Ελλάδα ανήκει στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως. Υπάρχουν ελληνικές startup εταιρίες που έχουν δεχθεί επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ από venture capitals. Θα μπορούσαν να βρουν κεφάλαια και στο χρηματιστήριο. Θα μπορούσαν να αποτελέσουν πόλο έλξης και επένδυσης ελληνικών κεφαλαίων που βρίσκονται στο εξωτερικό και που επενδύουν σε άλλες πολιτείες...
Το χρηματιστήριο είναι η τέχνη του να πουλήσεις κάτι με τον πλέον έξυπνο τρόπο. Στην Αμερική, υπάρχουν funds που επενδύουν στα unicorns. Unicorn, είναι μια startup η οποία αποτιμάται ήδη τουλάχιστον $1 δισ. Και μπορεί να μην έχει καν γραφεία ή να αποτελείται από 10 ανθρώπους... Η Uber για παράδειγμα αποτιμάται πάνω από $50 δισ. και δεν είναι εταιρία, είναι κυρίως ιδέα.
Το χρηματιστήριο απαιτεί να αλλάξουμε τη στόχευσή μας ως χώρα. Απαιτεί να βρούμε εμείς οι ίδιοι τα δυνατά μας σημεία και να τα «πουλήσουμε». Και είναι σίγουρο ότι κεφάλαια θα βρεθούν για να επενδύσουν. Εκτός και αν πιστεύουμε ότι η Ελλάδα της κρίσης είναι χειρότερη από τη Ζιμπάμπουε, το Τρινιντάντ, το Πακιστάν και την Καμπότζη.
Κλείνοντας δε θα μπορούσα να αναφέρω ότι το χρηματιστήριο είναι πολλές φορές αδύνατο να αυτονομηθεί από την κατάσταση της χώρας. Και αυτό γιατί οι πιστοληπτικές αξιολογήσεις παίζουν σημαντικό ρόλο στις εισροές και τις εκροές κεφαλαίων. Αλλά ακόμα και έτσι, το χρηματιστήριο οφείλει να προβάλει τη δική του εξωστρέφεια που παράγεται από την εξωστρέφεια των εταιριών που εκπροσωπεί.
Ας μη μοιρολογούμε λοιπόν και ας δράσουμε έξυπνα και αποφασιστικά για να δώσουμε κίνητρο στο ελληνικό επιχειρείν να προσελκύσει κεφάλαια και με αυτό να αλλάξει την εικόνα της χώρας μας.