Είτε λοιπόν επικαλούμαστε το Υπέρτατο Ον, είτε όσους ακολουθούν στην ιεραρχία. Τον Υιό τον Μονογενή, την Παναγία, Το Άγιο Πνεύμα ( να μας δώσει φώτιση) , είτε κάποιον από τους πολυπληθείς αγίους που έργο τους είναι να μας προστατεύουν σαν καλοί άγγελοι στις δύσκολες ώρες και στιγμές, είτε σαν πολιούχοι της πόλης μας.
Ο Αη Νικόλας για τους Ναυτικούς, Ο Αη Δημήτρης πολιούχος της Θεσσαλονίκης, Ο Αη Γιώργης που συνέτριψε τα φουσάτα των αλλοθρήσκων και πάει λέγοντας.
Ποιος όμως θα μας προστατέψει στις δύσκολες ώρες που περνάμε ως χώρα; Ποιος θα βγει μπροστά να σταματήσει την βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε από τους κακιασμένους Φράγκους και Ούνους , που θέλουν να μας αφανίσουν οικονομικά;
Που μας έχουν δέσει χειροπόδαρα για τα επόμενα 100 χρόνια;
Η επίκληση του Αγίου Πνεύματος δεν φάνηκε να βοηθά. Οκτώ χρόνια τώρα δεν φώτισε ούτε εμάς ώστε να μονιάσουμε και να βρούμε τη δική μας λύση και το δικό μας βιώσιμο πρόγραμμα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τους επιτιθέμενους βάρβαρους ( γιατί ως γνωστόν πας μη Έλλην Βάρβαρος) . Δεν φώτισε όμως ούτε και τρόμαξε τους ανάλγητους Βάρβαρους που θέλουν ντε και καλά να υποτάξουν την ελεύθερη ψυχή μας βάζοντας οικονομικό ζυγό στον αδούλωτο τράχηλο μας.
Πως θα σωθούμε λοιπόν; Πως θα διαλύσουμε το σκοτάδι τη φοβέρα και τη μαύρη απελπισία;
Με ένα θαύμα. Μα εδώ δεν τα κατάφερε το Άγιο Πνεύμα που για χάρη του χωρίστηκε δια παντός στα δύο η Χριστιανοσύνη… ( Μην ξεχνάμε το filioque)..
Κι όμως υπάρχει ελπίδα. Υπάρχουν δύο λύσεις μάλιστα που αν τις συνδυάσουμε ταυτόχρονα μπορεί και πετύχουμε περίτρανη νίκη κατά των Βαρβάρων. Μια προσευχή και μία επίκληση χρειάζεται.
Η πρώτη επίκληση αφορά τον Άγιο Βάρβαρο. Μη με ρωτάτε που κρατάει η σκούφια του. Ξέρω πως υπάρχει εκκλησάκι που τον λατρεύουν κάπου μεταξύ Βόνιτσας και Αμφιλοχίας. Υποθέτω πως ο Αγιος Βάρβαρος είναι κάτι σαν των Άγνωστο Θεό των αρχαίων. Πιθανόν να είναι ο Άγιος των Βαρβάρων , οπότε μπορούμε να προσευχηθούμε και να του ζητήσουμε να τους βάλει μυαλό ώστε να μην επιμείνουν να μας εξοντώσουν.
Η δεύτερη λύση όμως είναι λίγο πιο περίπλοκη. Αφορά την Παναγιά την Κλεφτρίνα. Την προστάτιδα των πειρατών… Την λάτρευαν στην Γαμβούσα , το άντρο των Έλλήνων πειρατών ακόμη και μετά την απελευθέρωση του 1829. Σε εκείνη έκαναν τάματα να τους έχει ο Θεός καλά… Πιθανόν να έκαναν και τάμα να στεφθεί με επιτυχία η δολοφονία του Καποδίστρια… Μην ξεχνάμε πως Μαυρομιχαλαίοι και Μαντούβαλοι δέχονταν να κρύβονται πειρατές στους κολπίσκους της Μάνης με το αζημίωτο μάλιστα αφού είχαν δημιουργήσει και λειτουργήσει άτυπο τελωνείο… για την πειρατική λεία…
Για να παρακαλέσουμε όμως την Παναγιά την Κλεφτρίνα να μας σώσει , πρέπει να αποδεχτούμε πως είμαστε πειρατές πράγμα που θέλει ψυχικό σθένος και μεγαλείο κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…Θα πρέπει να βγούμε ανοικτά και να το πούμε..
Πως κυριαρχούσε η διαφθορά, πως οι πολιτικοί μας αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και ανίκανοι, πως οι επιδοτήσεις έγιναν καγιέν, πως η μισή Ζάκυνθος είναι τυφλοί, πως η φοροδιαφυγή έγινε εξοχικά και φουσκωτά.. και τόσα άλλα...
Το μόνο βέβαιο πάντως είναι πως έχουμε μια βδομάδα μέχρι το επόμενο Eurogroup να αποφασίσουμε αν θα τους επικαλεστούμε ή όχι… Ποιος ξέρει.. μπορεί να κάνουν το θαύμα τους…