Το ζητούμενο δεν είναι ένας πρωθυπουργός κοινής αποδοχής ή η εναλλαγή της εξουσίας με πρωταγωνιστές τους αναποτελεσματικούς και ενίοτε σπάταλους υπουργούς της περιόδου 2004-9 ή μια κυβέρνηση συνασπισμού. Η χώρα έχει ανάγκη από μια άλλη στρατηγική. Δε χρειαζόμαστε μεγαλεπήβολες ιδέες και στείρα κριτική εντός και εκτός της κυβέρνησης, αλλά απλές λύσεις, χρήσιμες στα χέρια την φορέων της οικονομικής πολιτικής, ικανές να δώσουν διέξοδο στο αδιέξοδο που βιώνουμε. Επιδιώκοντας να συμβάλουμε στη παραγωγή τέτοιων λύσεων, παραθέτουμε στο κείμενο που ακολουθεί, ενδεικτικά ένα σύνολο μέτρων. Για την αναλυτικότερη παρουσίαση πολλών από όσα έπονται βλ. www.dimiourgikoipolites.gr και www.mardas.gr. Κάποιες απόψεις καταγράφονται για πρώτη φορά.
Αναλυτικότερα θα ήταν σκόπιμο:
1– Να οριστεί ένας υπουργός επενδύσεων στο πλαίσιο ενός θεσμοθετημένου όμως μηχανισμού προσέλκυσης ξένων επενδύσεων κι όχι στο πλαίσιο μιας αδιαφανούς πολιτικής  one man show. Η Ιρλανδία έδειξε πρώτη το δρόμο αυτόν.
2– Να υιοθετηθεί η θεαματική μείωση των φορολογικών συντελεστών επί των κερδών, μόνο όμως στις περιπτώσεις όπου παρατηρείται αύξηση του τζίρου των εταιριών σε σχέση με ένα έτος βάσης. (Π.χ. να καθιερωθεί ένας φορολογικός συντελεστής 10% επί των κερδών του 2012, σε τζίρους που θα αυξηθούν κατά 5% και άνω σε σχέση με τους αντίστοιχους του 2011).
3– Να αξιοποιηθεί η δημόσια ακίνητη περιουσία με την έκδοση ομολόγων μακράς διάρκειας, με αντίκρισμα το προϊόν της αξιοποίησης της, που θα οδηγήσει στην παραγωγή πλούτου. (π.χ. ανάπτυξη του αεροδρομίου «Ελληνικό» των 6,5 χιλ. στρεμμάτων κατά τα πρότυπα του Πριγκιπάτου του Μονακό. Επτά δις δολάρια πλούτο παράγει το πριγκιπάτο του Μονακό έκτασης 1,9 χιλ. στρέμματα).
4– Να δημιουργηθεί μία νέα σειρά ομολόγων, ως υποκατάστατα του ευρώ, που θα κυκλοφορούν στην αγορά μέσω των πληρωμών του Δημοσίου, έχοντας αντίκρισμα ακριβές τουριστικές εγκαταστάσεις. Αυτές, θα κτισθούν σε δημόσιες εκτάσεις ή απαλλοτριωμένες ιδιωτικές στο πλαίσιο μιας διαδικασίας σύμπραξης κράτους-κατασκευαστικών εταιριών και  τραπεζών. Η εκμετάλλευση τους μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους που ήδη εφαρμόζονται αλλού. (π.χ. Fractional μέθοδος)
5– Η λογική των κυκλοφορήσιμων ομολόγων, υποκατάστατων του ευρώ, μπορεί να επεκταθεί και σε αλλού. Θα συμβάλλει στη λύση δύο προβλημάτων, αυτό του χρέους και της έλλειψης ρευστότητας.
6– Να υιοθετηθούν έτοιμες βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ που αφορούν Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (με θέμα π.χ. τη μεταβίβαση της οικογενειακής επιχείρησης στους απογόνους κ.ά). Από τη χρόνια εφαρμογής τους στα κράτη-μέλη της ΕΕ συνάγεται ότι δεν παραβιάζουν το κοινοτικό πλαίσιο του ανταγωνισμού.
7– Να υιοθετηθεί μηχανισμός βελτίωσης της ρευστότητας μέσω τραπεζών με τη χρεοπίστωση τραπεζικών λογαριασμών κατά τις αγορές-πωλήσεις ανάμεσα σε επιχειρήσεις. Ο λογαριασμός θα ανοίξει με τραπεζικό δάνειο που θα αντιστοιχεί στο 10-20% του ετησίου τζίρου της εταιρίας.
8– Η αγορά οπλικών συστημάτων να γίνεται υπό τον όρο ότι τα καταβαλλόμενα από την Ελλάδα ποσά (ή μέρος τους) στους ξένους προμηθευτές θα κατευθύνονται σε επενδύσεις στη χώρα με κίνητρο ένα σύστημα αυξημένων αποσβέσεων.
9– Να καθιερωθεί μιας νέας μορφής κρουαζιέρα σε μικρά πλοία (με 50-60 καμπίνες) χωρίς την ύπαρξη κουζίνας μέσα στο πλοίο. Το γεύμα και το δείπνο θα λαμβάνουν χώρα σε εστιατόρια νησιών εκτός πλοίου
10– Να αλλάξει η λογική προβολής του τουρισμού μας. Να εισαχθούν λόγου χάρη ‘τουριστικά παιγνίδια’ διεθνούς εμβέλειας σε συνεργασία με πολυεθνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη διατροφή ή στα αναψυκτικά, αναδεικνύοντας 100 τυχερούς ανά ήπειρο με δωρεάν αεροπορικό εισιτήριο και διαμονή για 10 ημέρες στην Ελλάδα (π.χ. Παιγνίδι με θέμα την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου).
Έπονται και άλλες απόψεις, στο πλαίσιο μιας ιδέας με σκοπό την οργάνωση, συγκέντρωση και ταξινόμηση δεκάδων χρήσιμων προτάσεων μέτρων πολιτικής που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ή στα γραφεία μας…