Στο πνεύμα αυτό, οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και οι εθνικές προβολές μεταξύ γειτoνικών, κατά τα άλλα και φιλικών χωρών, αντιμετωπίζονται σαν ιστορικοί αναχρονισμοί ενός παρωχημένου κόσμου. Είναι στο κάτω- κάτω, ντεμοντέ…
Πώς να’ χεις μετά την αξίωση να γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας πότε ακριβώς η Τουρκία προσδιόρισε ως αιτία πολέμου πιθανή επέκταση του εύρους της ελληνικής αιγιαλίτιδος ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια;
Αλλά η εξωτερική πολιτική δεν είναι ένα ειδυλλιακό τοπίο για ανέμελες ιδεολογικές περαντζάδες.
Απαιτεί ιστορική μνήμη και γνώση, βαθύ στρατηγικό σχεδιασμό, διαχρονική επιμονή στην διεκδίκηση των στόχων, επιμέρους τακτικές και εντέλει επαγγελματική και αφοσιωμένη άσκηση, ώστε να αποφεύγεται η αρνητική επιρροή ιδεολογικών ψευδαισθήσεων.
Για τον πρωθυπουργό, αυτά φαντάζουν μάλλον αδιανόητα. Διότι, όπως έχει αποδείξει, κινείται (και) στα θέματα αυτά, όπως ο αδιάβαστος μαθητής που λογαριάζει να αντιγράψει από σκονάκια.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, ειδικά από τα χρόνια της εισβολής στην Κύπρο, είναι ο θεμελιώδης πυλώνας της εξωτερικής και αμυντικής μας πολιτικής. Δεν προσφέρονται για επικοινωνιακά κολπάκια και τηλεοπτικές τσαχπινιές. Επειδή ακριβώς, διακυβεύεται εθνικό έδαφος…
Από την άποψη αυτή δυσκολεύεται κανείς να καταλάβει για ποιόν λόγο ο κ. Τσίπρας δεν βρήκε ένα πειστικό τέχνασμα προκειμένου να ματαιώσει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Σμύρνη, όπου αποτέλεσε ουσιαστικά το «ντεκόρ» σε μια άνευ προηγουμένου καλοστημένη επικοινωνιακή επιχείρηση του Α. Νταβούτογλου.
Στο μεταξύ, στα νησιά του Αιγαίου, την Ειδομένη και τους πρόχειρους καταυλισμούς, τους οποίους παλαιότερα στηλίτευε διαρρήδην, πιο αναγνωρίσιμη είναι η παρουσία των ΜΚΟ παρά του απροετοίμαστου από τις «πολιτικές Τασίας», κράτους.
Και στο Αιγαίο, παρουσία του ΝΑΤΟ, η Άγκυρα που έχει ήδη δημιουργήσει-έστω προσωρινά…- τετελεσμένα, βγάζοντας π.χ εκτός ελληνικής περιμέτρου το Καστελόριζο, επιχειρεί τη δημιουργία νέων αβεβαιοτήτων για τα σύνορα της χώρας.
Η χώρα βυθίζεται στη δίνη μιας ανεξέλεγκτης και πολυμέτωπης κρίσης. Συμπαρασύρεται σ΄ αυτήν εκτός των άλλων και ο τουρισμός, το τελευταίο ανάχωμα εσόδων στην αποσταθεροποιημένη Οικονομία.
Την ίδια στιγμή, σαν την Εκάβη στα τείχη, θρηνούν με υποκρισία οι «προοδευτικές» φωνές για τις ψυχές που χάνονται στο Αιγαίο, επιτείνοντας έτσι τον γενικό Μιθριδατισμό. Κι αντί να αναλάβουν μια ηχηρή πρωτοβουλία καταγγέλλοντας την απαράδεκτη τακτική της Τουρκίας και αξιώνοντας σε όλα τα επίπεδα την καταδίκη της και την επιβολή κυρώσεων, συμμετέχουν, όπως έκανε ο πρωθυπουργός σε φτηνά πανηγυράκια που δίνουν συγχωροχάρτι στην υπολογισμένη αγριότητα του τουρκικού καθεστώτος.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr