Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Θετική η δήλωση - και απαραίτητη. Απαραίτητη για την Ευρώπη, ενάντια στον εθνοαπομονωτισμό των λαϊκιστών. Το πρόβλημα μιας ευρωπαϊκής χώρας είναι πρόβλημα προς επίλυσιν όλης της Ευρώπης.
Πρακτικά τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Κυριακή κοντή γιορτή, που λένε. Μαθαίνουμε πως ανταλλάσσονται χαρτιά για το ελληνικό χρέος ανάμεσα στους πιστωτές. Ας δούμε και τα νέα γαλλικά "χαρτιά" τις επόμενες εβδομάδες.
Ανασσύροντας από τη μνήμη τα γαλλικά προεκλογικά του 2012 θυμάμαι τους αφελείς και τους απατεώνες με την μπουρδολογία για Ολάντ. Απεδείχθη ίσως ο χειρότερος Πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας, όλες οι προσδοκίες των εγχωρίων μπουρδολόγων ήταν απλώς μπούρδες.
Το χρέος της Γαλλίας είναι €2.2 τρις. Το φθινόπωρο του 2011 έγινε δημοσκόπηση στη χώρα για το ελληνικό ζήτημα. Περίπου 70% υπέρ της βοήθειας στην Ελλάδα. Συζητείται ο προϋπολογισμός στη Βουλή και ο τότε ΥΠΟΙΚ Μπαρουάν αναφέρεται και στα μέτρα που προβλέπονται για την κάλυψη της βοήθειας €11 δις που είχε αναλάβει η Γαλλία με το πρώτο μνημόνιο. Νέα δημοσκόπηση και πάλι 70% για το ελληνικό θέμα - μόνο που το επικαιροποιημένο ποσοστό ήταν κατά της βοήθειας πια! Συζητάμε για επίπτωση στο γαλλικό χρέος 0.5%, δανειζόταν για να δανείσει.
Στην πράξη, οι διαπιστώσεις ευρωπαϊστών οικονομολόγων πως το ελληνικό βουνό χρέους υποθηκεύει την ανάπτυξη της χώρας, δεν βοηθάνε σε τίποτε - το ξέρουμε από πριν τα μνημόνια. Δε βοηθάνε αν δεν συνοδεύονται από ρεαλιστικές προτάσεις. Ο ρεαλισμός νοθεύεται όταν αντιμετωπίζεις και την κοινή γνώμη της χώρας σου, όταν πέφτει ο λογαριασμός στο τραπέζι.
Πρωτοβουλίες πραγματικού οικονομικού κόστους πήρε η Γαλλία. Μικρές αλλά σημαντικές. Η επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών ήταν μια ευχή σε κάποιο Eurogroup. Μέχρι που η Γαλλία επέστρεψε το 2011 τα δικά της κέρδη, €779 εκατ. Ακολούθησε η Γερμανία και κάποιες άλλες χώρες. Η επιστροφή, μέχρι που την απεμπόλησε ο Τσίπρας τον Ιούλιο 2015, υποχρεωτική έγινε την 27/11/2012 και απέφερε κάπου €11 δις στα ελληνικά δημόσια ταμεία. Την πρωτοβουλία ανέλαβε ο Σαρκοζί - ο Ολάντ τηλέφωνα με τον Πάκη έκανε.
Πρωτοβουλίες βεβαίως μπορεί να αναληφθούν από τη Γαλλία. Πρακτικές όμως, όχι αναπομπές στην "επόμενη Ευρώπη" και ατέρμονες διαβουλεύσεις "ποιός θα πληρώσει το λογαριασμό". Μια δήλωση του Προέδρου Μακρόν "η Γαλλία έχει συμμετάσχει με €45 δις στη βοήθεια προς την Ελλάδα, είμαστε διατεθειμένοι να διαγράψουμε τα μισά" θα άλλαζε το παιγνίδι. Σε τελευταία ανάλυση, η δήλωσή του της Παρασκευής σημαίνει κόστος ΚΑΙ για τη Γαλλία.
Ας πάρει την πρωτοβουλία να πει ποιό είναι το εύλογο κόστος που είναι διατεθειμένη η χώρα του να αναλάβει ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε παράγοντα προώθησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από βαρίδι που είναι τώρα.
Προσωπικά βάζω πολύ χαμηλά τον πήχυ των προσδοκιών για τις πρωτοβουλίες Μακρόν.