Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Η καλύτερη εξέλιξη θα είναι να έχει αποκτήσει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές χρέους και να μπορεί να δανείζεται (με τα σημερινά δεδομένα) περί το 4% για μια δεκαετία. Τόσο είναι η απόδοση του δεκαετούς πορτογαλικού ομολόγου. Η πρόβλεψη του ΔΝΤ και του Bruegel είναι πως η Ελλάδα θα χρειασθεί περίπου μια δεκαετία να προσεγγίσει την πορτογαλική "καμπύλη απόδοσης" των ομολόγων. Οπότε, κομματάκι δύσκολο το 4% για €13 δισ το 2019.
Η συγκυρία είναι ευνοϊκή. Τα ομόλογα που λήγουν το 2019 είναι €4 δισ με επιτόκιο 4.75% και €6 δισ με επιτόκια 6%-6.5%. Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα
ΘΑ ΒΓΕΙ στις αγορές και αντέχει σχετικά υψηλά επιτόκια. Όχι για όλο το ποσόν και όχι για δεκαετία. Διετή και τριετή ουσιαστικά παρατείνουν τη δοκιμαστική περίοδο ΧΩΡΙΣ να επιβαρύνουν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους κατά την περίοδο αυτή.
Η ποσοτική χαλάρωση δεν θα είναι καταλυτική για την αποκατάσταση του προφίλ αποδόσεων των ομολόγων. Θα έχει θετικές επιπτώσεις, χωρίς αμφιβολία, όμως τα χρήματα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τους κανονισμούς του QE είναι λίγα (€3.1 δισ τώρα, περίπου €4.6 δισ εάν πληρωθούν τα ομόλογα της ΕΚΤ τον Ιούλιο). Επίσης, τα ομόλογα που είναι υπό διαπραγμάτευση είναι λήξεως 2019 (€4 δισ) και μετά την άνοιξη του 2022 κάπου €1.7 δισ το χρόνο (κατά μέσο όρο). Δηλαδή, απαιτείται η συμπλήρωση του "κενού" και να παρασχεθεί αρκετός χρόνος ώστε να "εκφρασθούν" οι αγορές.
Το QE δουλεύει ως εξής: με την ύπαρξη του αγοραστή με τη βαθειά τσέπη, ο επενδυτής πουλάει τα ομόλογα σχετικά σύντομης λήξης, κλειδώνει το κέρδος και επανεπενδύει σε μακρύτερες ωριμάνσεις. Όταν δεν υπάρχουν ομόλογα, απλώς δεν μπορεί να δουλέψει.
Είπαμε ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ στις αγορές μέχρι το 2019 για περίπου το ένα τρίτο (το πολύ το μισό) των αναγκών. Περισσότερα με υψηλά επιτόκια θα δημιουργήσουν πρόβλημα μακροπρόθεσμα. Τα υπόλοιπα λεφτά; Οι πηγές είναι συγκεκριμένες:
1. Πρόσθετο πλεόνασμα, οπότε θα στενάξουμε.
2. Λεφτά του ΔΝΤ που θα έχει μπει στο πρόγραμμα
3. Λεφτά του ESM, είτε υπόλοιπα του Μνημονίου Τσίπρα είτε φρέσκα δάνεια.
4. Διάφορες φίλιες δυνάμεις, οι Ιρανοί, οι Βενεζολάνοι, οι Κινέζοι, οι Ρώσοι, ο Σώρρας, ο Σαββίδης, ο Μπάμπης ο Σουγιάς.
Διαλέγετε και παίρνετε.
Με τον αγώνα στη μητέρα όλων των μαχών για το χρέος να έχει καταλήξει σε διεθνές καλαμπούρι, βλέπουμε ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των εθνοσωτήρων στρέφεται προς νέα αφήγηση, νέο success story.
Η πονηριά είναι ακριβώς η "πολυτέλεια" των υψηλών επιτοκίων των λήξεων του 2019. Αυτό το story θέλουν να πουλήσουν. Η υποτιθέμενη εθνική συνεννόηση που σιγά-σιγά επιζητούν στοχεύει ακριβώς σ' αυτό: να προσδιοριστεί η πηγή της χρηματοδότησης.
Κάθε μία από τις επιλογές (και τις υποεπιλογές) έχει σοβαρές επιπτώσεις στην πορεία ανάταξης της οικονομίας. Ακόμη και τα λιγούρια της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να συναινέσουν στην κατανομή της μέχρι τώρα αποτυχίας Τσίπρα - δεν τους παίρνει. Όμως, το καροτάκι είναι εδώ για τους πρόθυμους κρατικιστές.