Σχολιασμός από το εξωτερικό κάνει λόγο για νέο μνημόνιο, οπότε η αντιστασιακή κυβέρνησή μας βγαίνει στην επικοινωνιακή επίθεση. 

 

Αγανακτισμένη με τους κακούς ξένους, τον Σόιμπλε δηλαδή, που θέλουν να μας χώσουν σε νέα μνημόνια ενώ οι υπερήφανοι αγωνιστές με τη φοβερή και τρομερή πολιτική τους θα μας βγάλουν με τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.

 

Τι λέει επικοινωνιακά η κυβέρνηση;

 

1. Μόνη συμβατική υποχρέωση που ανέλαβε η ελληνική πλευρά τον Μάιο 2016 για να εφαρμοσθούν τα μεσοπρόθεσμα και να προδιαγραφούν τα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου.

 

2. Οι μεταφορές και επιμηκύνσεις αναφέρονται στην απόφαση του Μαίου 2016, οπότε συμβατικά δεσμεύονται οι δανειστές να το κάνουν. Άρα δεν τίθεται ζήτημα νέου δανείου, έχουμε τα παλιά.

 

Αυτή η επιχειρηματολογία αναπαράγεται από τους δημοσιογράφους και τα ενημερωτικά σάιτ με τρόπο matter-of-factly. Πιο καθαρό δε γίνεται! Χτίζεται εκ νέου η αναλγησία των κακών που θέλουν να μας δεσμεύσουν με μνημόνια και αντιστέκεται ο Τσίπρας - αυτή τη φορά έχει και απόλυτο δίκιο, λέει! Ανοησίες.

 

Πρόκειται για νέο φιάσκο υπό κατασκευή. Αυτή η δήθεν μάχη είναι χαμένη από χέρι και χρησιμεύει μόνο ως ο συνήθης επικοινωνιακός σανός. Δυστυχώς, η άποψη που καταγράφεται στο σημείωμα του γερμανικού ΥΠΟΙΚ είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την απόφαση του Μαίου 2016, αλλά και του Δεκεμβρίου 2016. 

 

Οι αποφάσεις του Eurogroup αναφέρονται ρητώς σε "μη ανάληψη κόστους από τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης". Έγινε αποδεκτό ομοφώνως (και από τον Τσακαλώτο) η εισήγηση Ρέγκλινγκ της 5/12/2016 που κάνει τη ρητή σχετική αναφορά - εξειδικεύει μάλιστα. "Ο ESM θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα από τα SMP/ANFA - εκτιμώμενα σε €5.3 δισ - για τις πράξεις ανταλλαγής χρέους. 

 

Οποιοδήποτε πρόσθετο κόστος θα βαρύνει την Ελλάδα." Τη σχετική απόφαση επανέλαβαν οι Ρέγκλινγκ (άπαξ) και Ντάισελμπλουμ (πλειστάκις) κατά τη συνέντευξη τύπου μετά το φιάσκο του Eurogroup της 22/5/2017. 

 

Τι λένε οι τελευταίες προτάσεις του ESM; 

 

1. Τα χρήματα SMP/ANFA χρησιμοποιούνται ευθέως για μείωση χρέους, οπότε δεν υπάρχει διαθέσιμη χρηματοδότηση για ανταλλαγές.

 

2. Η "εξαγορά" δανείων του EFSF από τον ESM δεν συζητείται καν (ενώ αναφερόταν τον Μάιο 2016). Παρά το ότι οι δύο οργανισμοί έχουν την ίδια διοίκηση, κάθε πράξη μεταξύ τους καταγράφει κέρδος ή ζημία. Χωρίς χρηματοδότηση της ανταλλαγής, ένας από τους δύο πρέπει να καταγράψει ζημία. Τα SMP/ANFA δεν διατίθενται πλέον (στην τελευταία πρόταση ESM) για χρηματοδότηση ανταλλαγών.

 

3. Η μετατροπή των δανείων σε σταθερού επιτοκίου δεν υπάρχει ως πρόταση πλέον. Αυτή η ανταλλαγή κι αν έχει κόστος! Αντικαθίσταται από όριο 1% στους καταβαλλόμενους τόκους μέχρι το 2050 και όλο το παραπάνω μετατρέπεται σε "χρέος προς διευθέτηση" σε 32 χρόνια από τη λήξη του Μνημονίου Τσίπρα. Το κακό είναι πως ο ανάδοχος αυτού του νέου χρέους πρέπει να αποφασισθεί σήμερα.Να σημειώσω πως στα βραχυπρόθεσμα μέτρα δρομολογήθηκε η ανταλλαγή περίπου €30 δισ ομολόγων κυμαινομένου επιτοκίου των τραπεζών με ομόλογα σταθερού επιτοκίου. Για την ολοκλήρωση, πέραν του κόστους που ανέλαβε ο ESM, το ελληνικό δημόσιο θα καταβάλει (κατέβαλε;) περίπου €700 εκατ στις τράπεζες.

 

4. Αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση του ιδίου του ESM στο δικό του έγγραφο που διέρρευσε (και προκάλεσε το σημείωμα Σόιμπλε) πως σε αισιόδοξο σενάριο υψηλής ανάπτυξης της Ελλάδας και διαχειρίσιμης αύξησης επιτοκίων "δεν θα χρειασθεί να χρησιμοποιηθούν διαθέσιμα του ESM". Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, συνάγουμε, χρησιμοποιούνται διαθέσιμα ESM, δηλαδή ανάληψη κόστους από τις χώρες-μέλη.

 

Είναι προφανής ο στόχος που εξυπηρετούσε η προσπάθεια με τις νέες προτάσεις ESM. Με το σετ των προτάσεων δεν υπάρχει ανάγκη χρηματοδότησης των πράξεων ελάφρυνσης του χρέους ΤΩΡΑ. Το κόστος της μετακύλισης μετατρέπεται σε "χρέος εν αναμονή" και τώρα πρέπει να αποφασισθεί ο ανάδοχός του!

 

Το γερμανικό ΥΠΟΙΚ λέει το πολύ απλό, καθαρό και πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις προηγούμενες αποφάσεις, τις οποίες έχει προσυπογράψει η Ελλάδα: "αυτά που λέει η νέα πρόταση ESM ισοδυναμούν με μεταφορές €120 δισ - κάποιος πρέπει να πληρώσει το σχετικό κόστος". Αυτός ο κάποιος, με φαρδιά-πλατιά την υπογραφή Τσακαλώτου, Μάιο και Δεκέμβριο 2016, δεν είναι άλλος από την Ελλάδα.

 

Η φιλολογία για τους κακούς  ξένους που απομονωμένοι εκβιάζουν και θέλουν να ράψουν κουστουμάκι νέου μνημονίου είναι αέρας κοπανιστός. 

 

Είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Νέο φιάσκο περιμένει την υπερήφανη ελληνική διαπραγμάτευση. Θα κλαψουρίζει πάλι ο Τσακαλώτος για το αφήγημα (narrative) που έχουν προσφέρει οι εθνοσωτήρες στους Έλληνες και η απάντηση που θα παίρνει είναι: "ας πρόσεχες τι λες".

 

Η ουσία είναι πως χωρίς χρηματοδότηση μόνο περιορισμένης έκτασης παρεμβάσεις μπορεί να γίνουν. Οπότε στη σχετική διαπραγμάτευση το τσιπροκαμμενιστάν θα βρεθεί ενώπιον του ερωτήματος: "πόσο πρόσθετο χρέος αναλαμβάνετε εσείς;" Εκεί να δείτε φιάσκο. Το ΔΝΤ δεν μπαίνει χωρίς σοβαρή ελάφρυνση μέχρι το 2060, η σοβαρή ελάφρυνση πρέπει να πληρωθεί από την Ελλάδα. Η επικοινωνιακή τακτική του Τσίπρα μας φέρνει σε νέο πανωλεθρίαμβο.