Ας τα δούμε. (Θα αναδείξω λεπτομέρειες, τα γενικά με τα πλεονάσματα έχουν ήδη αναφερθεί κατά κόρον).
1. Η Ελλάδα δεν πήρε τίποτε που δεν είχε ξαναπάρει. Το πέναλτυ των τόκων του δανείου επαναγοράς ομολόγων του 2012 είχε αποφασισθεί 5/12/2016 - για το 2017 μόνο. Η απόφαση το επεκτείνει και εξομοιώνει το δάνειο με τα άλλα. Οι επιστροφές κερδών ομολόγων SMP/ANFA ήταν επιτυχία Σαμαροβενιζέλων το Νοέμβριο 2012. Απωλέσθηκαν με την αγωνιστική διαπραγμάτευση του 2015. Επιστρέφουμε, λοιπόν, εκεί που ήμασταν, έχοντας χάσει τα χρήματα δύο ετών (2015-16) και κάπου €1.8 δισ "δεδουλευμένων" του 2014. Γκραν σουξέ.
2. Με την επιστροφή των κερδών ομολόγων, ο ESM μένει χωρίς ταμείο για να χρηματοδοτήσει ανταλλαγές χρέους. Στην απόφαση προβλέπεται ρητώς (για μια ακόμη φορά) πως αυτό το κόστος δεν θα περάσει σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωζώνης. Ρητώς επίσης αναφέρεται πως ο ESM μπορεί να χρησιμοποιεί τα υπόλοιπα του μνημονίου Τσίπρα μέχρις εξαντλήσεως του εγκεκριμένου ποσού. Δηλαδή, όποιος διακανονισμός για το χρέος γίνει, θα πληρωθεί από τον ESM και ο λογαριασμός θα έλθει ως νέο χρέος στην Ελλάδα.
3. Οι προβλέψεις της απόφασης είναι μερικά βήματα πίσω από την απόφαση της 5/12/2016. Τον Δεκέμβριο προβλεπόταν (ως ενδεχόμενο πάντα) η "αγορά" των δανείων EFSF από τον ESM ώστε να πέσουν τα επιτόκια. Τώρα, ούτε λέξη. Οι παλιοί όροι δανεισμού από EFSF παραμένουν, τη χρηματοδότηση μετακυλίσεων αυτών των (ακριβών σχετικά με τον ESM) δανείων θα αναλάβουμε ως χρέος. Επίσης, προβλεπόταν η ανταλλαγή δανείων κυμαινομένου επιτοκίου με άλλα σταθερού επιτοκίου. Τέρμα κι αυτό, ως προοπτική. Αντ' αυτού, αναφορά σε μηχανισμό (στα μακροπρόθεσμα μέτρα) που θα βάζει οροφή στο επιτόκιο που θα καταβάλλει αμέσως η Ελλάδα, ενώ το υπόλοιπο θα... γίνεται χρέος. Κατά τα γνωστά.
4. Τα πραγματικά σημαντικά και επείγοντα ζητήματα σχετικά με τη διαχείριση του χρέους ήταν και παραμένουν δύο: (α) οι πληρωμές των συσσωρευμένων τόκων από την περίοδο χάριτος (προβλέπεται η πληρωμή τους 2022-2026) και ανεβάζουν τις ανάγκες εξυπηρέτησης χρέους στο 6.5% του ΑΕΠ (Στουρνάρας στους Δελφούς) και (β) νέα περίοδος χάριτος. Ούτε λέξη γι' αυτά - ούτε καν ως ευχή. Στις επόμενες διαπργματεύσεις, πάλι με την πλάτη στον τοίχο εκ των προτέρων προσέρχεται η Ελλάδα.
5. Η δόση εμφανίζεται αυξημένη κατά €1.6 δισ. Οι συνολικές υποχρεώσεις του Ιουλίου περιλαμβάνουν και τόκους, τους οποίους καλείται να καλύψει εξ ιδίων η ελληνική κυβέρνηση. Το υπερβάλλον ποσόν των €1.6 δισ θα χρησιμοποιηθεί για εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου και για να αρχίσει να δημιουργείται ένα πορτοφόλι ρευστού για να παρέχει ασφάλεια στους μελλοντικούς επενδυτές. Είναι να τρελαίνεσαι! Μετά από υπερπλεόνασμα €6 δισ το 2016, η κυβέρνηση αύξησε το πρώτο τρίμηνο 2017 τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (repos, ληξιπρόθεσμα) κατά €3 δισ! Αγωνίστηκε όμως για να δανεισθεί και να τις μειώσει κατά €0.8 δισ! Φαύλος κύκλος!
6. Ούτε λέξη για την περιώνυμη ποσοτική χαλάρωση.
Να σας πω και για την έννοια "μπλουμποιός". Μπλουμποιός είναι αυτός που κάθεται στην προκυμαία και περνάει το χρόνο του πετώντας πετραδάκια στη θάλασσα που κάνουν "μπλουμ". Καλή ώρα, όπως ο Τσίπρας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr