Οι ερωτήσεις, ωστόσο, που αφορούν στη δημοφιλία πολιτικών προσώπων, είναι πιο χρήσιμες για τους ίδιους τους πολιτικούς, παρά για τους θεατές των μίντια, που θέλουν να ενημερωθούν για την πολιτική κατάσταση της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για την ερώτηση ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός. Όλοι απαντούν, αυτός που είναι τώρα πρωθυπουργός. Ακόμα και όταν το κόμμα του έχει αρχίσει να υποχωρεί δημοσκοπικά, για μεγάλο χρονικό διάστημα κρατάει τα πρωτεία. Αυτό το έχουμε δει στις τόσες δημοσκοπήσεις, που έχουν βγει όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, όπως έλεγε η κα Μπακογιάννη το 2004, λίγο πριν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει εύκολα τις εκλογές κι ενώ κάποιες δημοσκοπήσεις έδειχναν τότε πως ο Παπανδρέου έβγαινε καταλληλότερος για πρωθυπουργός από τον Καραμανλή, απαντούσε ότι αυτό το στατιστικό δεδομένο στις άλλες χώρες δεν υπάρχει. Είναι δηλαδή ελληνική πατέντα.

Όταν ο Καραμανλής, πάλι, έγινε πρωθυπουργός, κυριαρχούσε σταθερά σε αυτό το στατιστικό στοιχείο έναντι του Παπανδρέου πάλι, μέχρι τους τελευταίους μήνες της θητείας του. Ακόμα κι όταν η Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις ήταν πολύ πίσω από το ΠΑΣΟΚ.  

Νομίζω ότι είναι σαν να ρωτάς κάποιον ποιός είναι καταλληλότερος για πατέρας ανάμεσα σε δύο άντρες, που ο ένας είναι ήδη πατέρας και ο άλλος όχι. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που θα απαντήσουν σε αυτή την ερώτηση, θα βγάλουν καταλληλότερο για πατέρα αυτόν που έχει ήδη δοκιμαστεί στο ρόλο αυτό.

Το χειρότερο βέβαια στην παρούσα συγκυρία είναι ότι δημοφιλέστερη απάντηση στο καταλληλότερος για πρωθυπουργός συνήθως είναι ο... κανένας. Δηλαδή ανάμεσα στους Παπανδρέου και Σαμαρά, οι περισσότεροι ερωτώμενοι από το στατιστικό δείγμα δίνουν την απάντηση "Κανένας από τους δύο". Πράγμα που δείχνει την απαξίωση που υπάρχει απέναντι στο πολιτικό προσωπικό, το οποίο, για να κερδίζει ψήφους, υπόσχεται πράγματα, που ποτέ δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει.