Για περισσότερο από ένα μήνα αναμένω με ανυπομονησία να ακούσω, επιτέλους, από τα ΜΜΕ μια μέρα ότι καταλήξαμε σε οριστική συμφωνία με τους πιστωτές μας, ώστε να μπορέσω να την αποτιμήσω, να δω τι κερδίσαμε – τι χάσαμε… Και βάσει αυτής να γράψω στο Reporter.gr. Μάταια… Οι μέρες περνούν και το πρόβλημα, βέβαια, είναι όχι ότι δεν έχω την απαιτούμενη βάση για να γράψω, αλλά ότι αυξάνεται εκθετικά η αβεβαιότητα για το μέλλον, στο οποίο έχουμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Οι πολιτικοί μας ταγοί άργησαν απελπιστικά να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει πιο υφεσιογόνο μέτρο από την αβεβαιότητα που συνεπάγεται η μη συμφωνία. Στο τέλος του προηγούμενου χρόνου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβλεπε οικονομική ανάπτυξη 2,5% για φέτος. Τώρα, μετά την πολύμηνη και ατελέσφορη μέχρι σήμερα διαπραγμάτευση, προβλέπει οριακή ανάπτυξη 0,5%, χωρίς να αποκλείει τη στασιμότητα ή την ύφεση.

Αν κάνουμε ταμείο, θα δούμε ότι κάναμε μια τρύπα στο νερό! Τι κερδίσαμε; Χαμηλότερους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα; Ήταν ηλίου φαεινότερον ότι η τρόικα θα κατέβαζε τον πήχη και στην προηγούμενη κυβέρνηση. Μείωση επιτοκίων και επέκταση της περιόδου αποπληρωμής του δημόσιου χρέους; Δεν το έχουμε εξασφαλίσει ακόμα, αλλά κι αν ακόμα το εξασφαλίσουμε, θα είναι απόρροια μιας παλαιότερης απόφασης του Eurogroup και όχι επειδή χτυπήσαμε τη γροθιά στο τραπέζι!

Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ και του κατώτατου μισθού στα 751 και η 13η σύνταξη έγιναν γαργάρα μέσα σε λίγους μήνες. Δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, αλλά αν είχα ψηφίσει, θα αισθανόμουν εξαπατημένος στο τετράγωνο! Το μόνο που μένει είναι ο Αλέξης Τσίπρας να πει από το βήμα της Βουλής το «Δει δε χρημάτων…» και να ζητήσει συγνώμη από τους ψηφοφόρους, ομολογώντας ότι κι αυτός υπερτίμησε τα οφέλη που θα είχε η σκληρή διαπραγμάτευση από μια χώρα λογιστικά και οριακά πλεονασματική και, κυρίως, μοναδική αποκλεισμένη από κάθε πηγή δανειοδότησης…

Κάναμε όντως στροφή 360 μοιρών, γιατί επιστρέψαμε στην ίδια θέση που ήμασταν… Η περιστροφή γύρω από τον άξονά μας, όμως, είχε βαρύ κόστος. Οι παραγωγικές δυνάμεις ζαλίστηκαν και κράτησαν θέση άμυνας. Η βέβαιη ανάπτυξη για το 2015 έχει γίνει ήδη στασιμότητα. Το τραπεζικό μας σύστημα έχει αιμορραγήσει σχεδόν 30 δισεκατομμύρια ευρώ, που είναι αμφίβολο αν και πότε θα επιστρέψουν, δημιουργώντας νέες κεφαλαιακές ανάγκες στις πρόσφατα ανακεφαλαιοποιημένες ελληνικές τράπεζες. Ο κίνδυνος η αιμορραγία στις καταθέσεις να επιταθεί, ιδίως σε περίπτωση νέων εκλογών ή δημοψηφίσματος, δεν είναι κίνδυνος – είναι μαθηματική βεβαιότητα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει πλέον πρωτογενές έλλειμμα για φέτος, της τάξεως του 1,7% του ΑΕΠ. Με συνέπεια, υπερδιπλάσια μέτρα από εκείνα του email Χαρδούβελη, για να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5%.

«Κερδίσαμε κάτι;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Την αποκάλυψη της αντιμνημονιακής προπαγάνδας, σίγουρα. Ότι δεν αρκεί να ψηφίσουμε πως είμαστε πλούσιοι και ότι θέλουμε να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 50, ώστε οι επίσημοι πιστωτές μας να χρηματοδοτούν τα ελλείμματα του ασφαλιστικού μας συστήματος. Ότι οι μισθοί δεν ανεβαίνουν με νομοθετικές παρεμβάσεις, αλλά ακολουθούν την παραγωγικότητα. Ότι δεν υπάρχει Ευρωζώνη α λα καρτ και ότι, όσο ισχυρή κι αν είναι η επιθυμία του ελληνικού λαού να παραμείνει στο ευρώ, αυτό δεν αρκεί… Η παραμονή είναι κολλημένη με οξυγονοκόλληση με δυσάρεστες υποχρεώσεις, σαν αυτές που ισχύουν για όλα τα υπόλοιπα μέλη αυτού του κλαμπ… Επιστροφή στο κολύμπι, λοιπόν.

Ο Στέλιος Κοντέας είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr