Σίγουρα, αυτό το αποτέλεσμα ενίσχυσε στο εσωτερικό τον Αλέξη Τσίπρα και συσπείρωσε την παράταξή του. Αν αυτό τον βοηθήσει να πείσει τους βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας να υπερψηφίσουν μια συμφωνία –που όλοι θέλουμε να έχει το συντομότερο με τους ευρωπαίους εταίρους–, θα αποδειχτεί ότι είχε κάποιο όφελος… Αν όχι;

Όταν έχουμε τη συμφωνία, μετά από πέντε μήνες άκαρπων διαπραγματεύσεων, ένα διχαστικό δημοψήφισμα, κλειστές τράπεζες και όλους τους αριθμούς της οικονομίας να έχουν κοκκινίσει, θα τη συγκρίνουμε με το email Χαρδούβελη… Και το πιθανότερο είναι να διαπιστώσουμε πόσο πιο επώδυνα μέτρα θα περιέχει, μη έχοντας, βέβαια, καμία σχέση με το πρόγραμμα δαπανών της Θεσσαλονίκης – με το οποίο κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ… Και θα καταλήξουμε ξανά στο συμπέρασμα του ανθρώπου που μας έβαλε στην Ευρώπη σε αντίθεση με την τότε βούλησή μας… Ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο!

Για το λόγο αυτό, άλλωστε, το 61% εξέπληξε όσους προσπαθήσαμε να προβλέψουμε το αποτέλεσμα της κάλπης βάσει των εξελίξεων στην οικονομία, βάσει των προειδοποιητικών δηλώσεων ευρωπαίων ηγετών, θεσμικών παραγόντων και εγχώριων πολιτικών προσώπων με ισχυρή επιρροή στο εκλογικό σώμα στο παρελθόν. Ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει ριζοσπαστικοποιηθεί, συνεπεία των δεινών της οικονομικής κρίσης, με έναν τρόπο που καθιστά μη προβλέψιμη την εκλογική του συμπεριφορά. Καλώς ή κακώς –σίγουρα, κακώς–, είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι συμπολίτες μας που έχουν πειστεί ότι δεν έχουν καμία προοπτική, δεν έχουν απολύτως τίποτα να χάσουν και θέλουν μόνο να τιμωρήσουν όσους θεωρούν ότι τους έφεραν εδώ…

Η άσκηση πολιτικής στην Ελλάδα καθίσταται σήμερα δυσκολότερη παρά ποτέ. Η ψωροκώσταινα χρειάζεται επειγόντως έναν ηγέτη όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να κυβερνηθεί, να γλιτώσει μια εθνική τραγωδία και να αποφύγει τη βαλκανική περιθωριοποίηση. Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα από το να καβαλήσει κάποιος το κύμα του λαϊκισμού. Είναι τόσο εύκολο, όσο δύσκολο είναι να δημιουργήσει κάποιος ένα ρεύμα ορθολογισμού που θα υπερισχύσει και θα βάλει φρένο στην κατηφόρα…

Όλα δείχνουν ότι αυτού του ρεύματος δεν μπορεί να ηγηθεί κανένας άνθρωπος από την παρελθούσα πολιτική τάξη. Τουλάχιστον, κανένας από όσους έχουν ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Εν προκειμένω, όλοι ξέρουμε ότι ο πρόεδρος της… Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνης Σαμαράς, έχει ένα πολύ μεγάλο μερίδιο, αφού είναι εκείνος που προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1993, στην πιο κρίσιμη στιγμή της, με ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής που μεγεθύνθηκε αδικαιολόγητα και μια μαξιμαλιστική θέση που οδήγησε την ελληνική διπλωματία σε μια μεγάλη ήττα… (Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, που δυστυχώς πλέον όλος ο κόσμος λέει «Μακεδονία»… Γιατί εμείς δεν θέλαμε τότε –με επιμονή δική του– να δεχτούμε τη σύνθετη ονομασία με χρήση γεωγραφικού προσδιορισμού για το νεότευκτο κράτος στη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας…) Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ολοκληρώσει το έργο της, σίγουρα δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ εδώ!

Όμως, όσοι ψηφίσαμε «Ναι» στο δημοψήφισμα δεν ήμασταν ψηφοφόροι του Αντώνη Σαμαρά. Θέλαμε να υπερασπιστούμε πάση θυσία τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων. Και δεν είμαστε λιγότεροι από το 40%. Πολλοί που ψήφισαν «Όχι» έχουν την ίδια θέση: την πάση θυσία παραμονή της χώρας μας στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος. Αυτό ελπίζουμε να το έχει καταλάβει ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν έχει καμία λαϊκή εξουσιοδότηση να οδηγήσει την Ελλάδα στον εφιάλτη της δραχμής, αν δεν μπορέσει να καταλήξει σε συμφωνία…

Κάθε πρόβλεψη για το τι μέλλει γενέσθαι μοιάζει σήμερα επισφαλής. Οι εξελίξεις τρέχουν με ρυθμούς που μόνο θερινή περίοδο δεν θυμίζουν. Τα ΜΜΕ τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις και όσοι τα παρακολουθούμε κρατάμε την ανάσα μας… Γιατί ξέρουμε την τεράστια ζημιά που έχει υποστεί η οικονομία τους τελευταίους μήνες και καταγράφεται στους δείκτες της. Ξέρουμε ότι δεν υπήρχαν και δεν θα υπάρξουν ποτέ οι μαγικές λύσεις που υπόσχονται κάποιοι για την επιστροφή στη δανεική ευημερία του 2009. Κι ότι η υπομονή των ευρωπαίων εταίρων, που βλέπουν μόνο αριθμούς, έχει εξαντληθεί…

Είναι, τέλος, εξαιρετικά αμφίβολο αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δίνει κάποια διαπραγματευτική δύναμη στο εξωτερικό στον Αλέξη Τσίπρα, για να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας με ευνοϊκότερους όρους. Μακάρι να διαψευστούμε και ο από μηχανής θεός της Ελλάδας να τη σώσει τελευταία στιγμή από την καταστροφή…

Ο Στέλιος Κοντέας είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr